Tuesday, August 30, 2016

ചരമഗീതം പാടാതിരിക്കാൻ പ്രാർത്ഥിക്കാം

ഒരു തിരിച്ചറിവ് ...
എഴുതിചേർക്കാനും , തുറന്നുപറയാനും ഒന്നുമില്ലാത്ത ശൂന്യത,
ഒരു പിൻവങ്ങൽ അനുവാര്യമായിരുക്കുന്നു ,തിരിച്ചുവരുമോ എന്നോ ഇനി എഴുതാണി കൈയിൽ എന്തുമോ എന്നോ അറിയില്ല , പക്ഷെ ഒന്നറിയാം , അക്ഷരങ്ങളെ ഞാൻ ഒരുപാട് സ്നേഹിക്കുന്നു , ഒരുപാട് വായിക്കാൻ കൊതിക്കുന്നു , മനസ്സിൽ നന്മ നിറഞ് എഴുതാൻ വാക്കുകൾ മനസ്സിൽ നിറയുന്ന ഒരു അവസാരത്തിനായ കാത്തിരിക്കാം , ഈ ബ്ലോഗിന്റെ ചരമഗീതം പാടാതിരിക്കാനായ ആശിക്കാം,

നല്ല നല്ല വായന ശകലങ്ങൾ , പുസ്തകങ്ങൾ ഉപദേശിക്കൂ , വായിച്ചു നമുക്കൊന്നിച്ചു വളരാം...

സ്നേഹപൂർവ്വം
താന്തോന്നി ...

Tuesday, April 12, 2016

പരവൂര്‍.... നിങ്ങള്‍ ഒറ്റയ്ക്കല്ല



പരവൂര്‍....
വീണ്ടും ഒരിക്കല്‍ കൂടി ആ ദുരന്ധ ഭൂമിയില്‍ കാല്‍കുതുമ്പോള്‍ മനസ് നീരിപ്പുകയുകയായിരുന്നു . ഇന് അത് ഒരു ദുരന്ധ ഭൂമി ആയിരിക്കാം പക്ഷെ  എനിക്ക്  ഒരുപാട് നന്മയുള്ളവരുടെ നാട് ആണ് പരവൂര്‍ ....

പരവൂര്‍ക്കാര്‍ എനിക്ക് അന്യരല്ല , ഞാന്‍ അവര്‍ക്ക് അന്യനുമല്ല . കാരണം കോളേജ് പഠനകാലത്തിന്റെ ഭൂരിഭാകവും ഞാനും എന്റെ സുഹ്ര്തുക്കളും ചെലവഴിച്ചത്‌ പരവൂര്‍തന്നെയാണ് . ദൂരെനാടുകളില്‍ നിന്നും പഠനത്തിനായി അവരുടെ നാട്ടില്‍ ചെന്ന് താമസിക്കുന്ന അവര്‍ നല്‍കിയ സ്നേഹ സഹായങ്ങള്‍ വളരെ വലുതാണ്‌ , ഒരിക്കലും മറക്കില്ല

ഒരു നോമ്പുകാലത്ത് അതാഴാതിനുള്ള ഭക്ഷണത്തിന്നുവഴിമുട്ടിയപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍5 ഓളം പേര്‍ക്ക് രാവിലെ നാലുമണിക്ക് ഒരുമാസം മുഴുവന്‍ എതിച്ചുതന്ന നസീത്ത , ഹോസ്ടളിലെ 15ഓളം മുസ്ലിം കുട്ടികളെ നോമ്പുകാലം മുഴുവന്‍ വിഭവ സമര്‍ഥമായ ഭക്ഷണം നല്‍കി നോമ്പ് തുറക്കാന്‍ സ്വന്തം വീട്ടില്‍ സ്വകാര്യംഒരുക്കിയ സഫീര്‍ ഇക്ക രാവിലെയും വൈകീട്ടും ഒരുകപ്പ് ചായയ്ക്കായി ഞങ്ങള്‍ ഓടിചെന്ന അപ്പോപ്പന്റെ ചായക്കട സംഭാരവും നരങ്ങവെള്ളവും മട് സ്റ്റേനരി സടനഗലും ഞങ്ങള്‍ക്ക് ഇഷ്ടാനുസരണം തന്ന പെട്ടിക്കട നടത്തുന്ന  ഞങ്ങളുടെ ചേച്ചി ,
( ചേച്ചി ഞങ്ങള്‍ തന്ന കടം എത്രയെന്നു ആര്‍ക്കും ഒരു നിശ്ചയവും ഉണ്ടാവില്ല , ഒരു പാട് സഹായങ്ങള്‍ ചേച്ചി ഞങ്ങള്‍ക്ക് ചെയ്തിട്ടുണ്ട് ) സിപ്പ്അപ്പ്‌നം മറ്റു സാധനങ്ങള്‍ക്കും ഓടി ഓടി ചെന്നിരുന്ന അപ്പൂസ് സുപെര്മാര്കെറ്റ് , അങ്ങനെ ഒരുപാട്.
പിന്നീട് ഒരുപരീക്ഷക്കാലത്ത് കോളേജ് ന്റെയും ചില ദുഷ്ശക്തികളുടെയും പിടിവാശി കാരണം മെസ്സില്‍ നിന്നും ഞങ്ങള്‍ക്ക് ഉള്ള ഫുഡ്‌ കട്ട്‌ ചെയ്തപ്പോള്‍ ഹോസ്റല്‍ ലെ മുഴുവന്‍ കുട്ടികള്‍ക്കും 3 നേരവും ഭക്ഷണം വിളംബിയ മാതാ ഹോട്ടല്‍ ലെ അമ്മച്ചിയും കുടുംബവും അവധി ദിവസങ്ങളില്‍ സിനിമ കാണാന്‍ പോയിരുന്ന അശോക സിനിഹൌസ് അങ്ങനെ പരവൂര്‍ക്കാര്‍ അവരുടെ കുടുംബത്തോടൊപ്പം ഞങ്ങളെയും ചേര്‍ത്തുനിര്‍ത്തി സംരക്ഷിച്ചു , ഒരുപാട് പേരുണ്ട് പറയാന്‍ , ഞങ്ങളുടെ ഈറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട മണിച്ചേട്ടന്‍ , ഹോസ്റ്റല്‍ വാര്‍ഡന്‍ ഇല്ലാതെ 2 മാസക്കാലം ഞങ്ങള്‍ അവിടെ കഷ്ടപെട്ടപ്പോള്‍ താങ്ങും തണലും ആയി കൂടെ നിന്ന ത ഞങ്ങളുടെ മണിച്ചേട്ടന്‍ ,
 അദ്ധേഹതോടുള്ള കടപ്പാട് എത്ര പറഞ്ഞാലും തീരില്ല പിന്നെ പീടീപ് സര്‍ റെനെ സര്‍ ഡ്രൈവിംഗ് പഠിപ്പിച്ച അര്‍ജുന്‍ ഡ്രൈവിംഗ് ലെ ഷിബു ചേട്ടന്‍ അങ്ങനെ ഒരുപാട് പേര്‍ .

പുറ്റിങ്ങല്‍ ക്ഷേത്ര പരിസരത്താണ് ഞാന്‍ ഡ്രൈവിംഗ് പഠിച്ചത് , അവിടത്തെ ആല്‍ ചുവട്ടില്‍ എത്ര തവണ ഇരുന്നിട്ടുണ്ട് എന്ന ഒരുകണക്കും ഇല്ല .എത്രയോ തവണ കളിക്കാനും കളികാണാനും പോയിരിക്കുന്നു . എത്രയോ തവണ ഉത്സവം കൂടിയിരിക്കുന്നു , മറക്കില്ല ഒരിക്കലും , കാരണം എത്ര സ്നേഹന്തരീക്ഷമാണ് പരവൂര്‍ . പറയാന്‍ ഒരുപാടുണ്ട് അതില്‍ ചിലതുമാത്രം കുറിച്ചുഎന്നുമാത്രം

അപകടം നടന്ന ദിവസം ഞാനും അവിടെ വന്നിരുന്നു , സുഹ്ര്തുക്കള്‍ എല്ലാം ഒന്ന്‍ ഒത്തുകൂടിയിരുന്നു , ശേഷം ഉത്സവവും കംബക്കെട്ടും കുതിരയെടുപ്പും ഒക്കെ കണ്ടിട്ട് പോവാം എന്ന് പ്രിയ സുഹ്രത് അരുണ്‍ നിര്‍ബന്ധിച്ചു , പക്ഷെ സ്നേഹത്തോടെ അതുനിരസിച്ചുനാട്ടിലേക്ക് വന്നു എന്നത് ഇപ്പോഴും അത്ഭുദം ആണ് , അല്ലെങ്കില്‍ ഒരുപക്ഷെ ഞാനും....
ലോകത്തിനു മുന്നില്‍ പരവൂര്‍ അത്ര പ്രശസ്തമോന്നുമായിരുന്നില്ല , പക്ഷെ ഇത്രയും സ്നേഹം നിറഞ്ഞ നാട് ലോകം അറിഞ്ഞത് ഇങ്ങനെ ഒരു ദുരന്തതിലൂടെ ആണല്ലോ എന്നത് വളരെ സങ്കടകരമാണ് , ഇന്നലെ പത്രം വായിച്ചില്ല മരണപ്പെട്ടവരുടെ ചിത്രങ്ങള്‍ നോക്കിയില്ല കാരണം ഞാന്‍ അറിയുന്നവരോ എന്നെ അറിയുന്നവരോ അപകടത്തില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്ന അറിയുന്നത് എനിക്ക് താങ്ങാവുന്നതിലും അപ്പുറമാണ് ,ദുഖത്തില്‍ ഞാനും പങ്കുചേരുന്നു ,

Wednesday, December 2, 2015

"അവരൊക്കെ നല്ലനിലയിലാ.."

"ഇട്ടുപ്പെട്ടോ"
"എന്ന ഇത്,  കാലം കുറെ ആയല്ലോ കണ്ടിട്ട് "
"എന്തൊക്കെയുണ്ട് വിശേഷം "

വര്‍ഷങ്ങള്‍ക് ശേഷം കണ്ടുമുട്ടുന്ന പ്രിയ സുഹൃത്തിനെ കണ്ട സന്തോഷത്തില്‍
 ചായകടക്കാരന്‍ കാദര്‍ കുഷലന്ന്വേഷണം തുടങ്ങി

" ഒ എന്നാ പറയനാട അങ്ങനെ പോണു , എങ്ങനുണ്ട് നിന്റെ കചോടൊക്കെ ? "

"പഴെപോലോന്നും ഇല്ലന്നെ അഷ്ടിച് കഴിഞ്ഞു പോകും " കാദര്‍ക്ക സങ്കടം പറഞ്ഞു

"ഇട്ടുപ്പേട്ട മക്കളൊക്കെ ഇപോ എവടാ  സുഖം ആണോ ?"
ആ ചോദ്യം ഇട്ടുപ്പെട്ടന്‍ നന്നേ ഭോധിച്ചു
ഒന്ന്‍ നിവര്‍ന്ന്‍ നെഞ്ച് വിരിച്ചു പറഞ്ഞു


"അവരൊക്കെ നല്ലനിലയിലായി"

"മൂത്തവന്‍ ഡോക്ടര്‍ അല്ലാര്‍ന്നോ ഇപോ അങ്ങ ജെര്‍മനിയിലാ , പെണ്ഒക്കെ കെട്ടി 2 പിള്ളാരും ആയി അവടെ തന്നെ ഒരു വീട് ഒക്കെ വാങ്ങി , 5 ഓ 6 ഓ കൊല്ലം കൂടുമ്പോ നാട്ടില്‍ വരും , അവന്‍ മിടുക്കനാ , "

"രണ്ടാമത്തവന്‍ എഞ്ചിനീയറാ , ഇപോ ബംഗ്ലൂരാ ,അവന്  പോറ തെക്കൊന്നും പോവാന്‍ ഇഷ്ടുല്ലാ , അതോണ്ട , അവനും കല്യനോക്കെ കഴിച്ച് അവടെ തന്നെ ഫ്ലാറ്റ് ഒക്കെ വാങ്ങി , അവടെ സ്ഥിരതാമസം ആകി , വെല്ലപോഴും കാണാന്‍ വരാറുണ്ട് , വലിയ നിലയില്‍ അല്ലെ ഒരുപാട് തിരക്ക് ഒക്കെ ഉള്ളതാ , എന്നാലും ഇടയ്കൊക്കെ വന്ന കണ്ടെച്ചും പോവും "


"താഴെ ഉള്ലോനോ ?"    കാദര്‍ക്ക ക്ക് ആവേശം കേറി

"ഒഹ് അവന്‍ പണ്ടെ കുരുത്തംകേട്ടവന, ഒന്നും പടിക്കില്ലര്‍ന്നു കഷ്ടിച്ചു 10 പാസ്സ് ആയി പിന്നെ കൃഷി പണി ഒക്കെ ആയി അങ്ങനെ , 3 മക്കളില്‍ അവന ഗുണം പിടിക്കാതെ പോയെ "  ഇട്ടുപ്പെട്ടന്റെ മുഖത്ത് ആ നീരസം  പ്രകടമായി

"അപ്പൊ ചേട്ടന്‍ ഇപ എവട താമസം " കാദര്‍ക്കചോദിച്ചു

"മൂനാമാതവന്റെ കൂടെ , അവന്‍ ഉള്ലോന്ദ് കഞ്ഞി കുടിച് ജീവിച്ചു പോണു "


കാദര്‍ക്ക നല്ല സ്ട്രോഗ്ന്‍ ചായ അടിച്ചു നല്‍കുമ്പോഴും ഇട്ടുപ് ചേട്ടന്റെ നീരസം മാറിയില്ല ,
കാദര്‍ക്ക എന്തോ കാര്യമായി ആലോചിച് അങ്ങനെ നിന്നു




പണ്ടെങ്ങോ വായിച്ചു മറന്ന ഒരു സംഭവം , എന്റെ രീതിയില്‍ ഒന്ന്‍ അവതരിപിച്ചത , അഭിപ്രായങ്ങള്‍ എഴുതി അറിയിക്കണേ

Thursday, July 2, 2015

സര്‍വേശ്വരാ ശക്തി തരണേ

ഇനി ഒരു തിരിച്ചു വരവ് പ്രതീക്ഷിചിരുന്നതല്ല. എന്നാലും ഒരുപാട് നാളതെ ആലോചനയ്ക് ശേഷം തീരുമാനിച്ചു . തിരിചുവരുന്നൂ, പഴയ കൈ വഴക്കം നഷ്ടപെട്ടു . എന്നാലും എല്ലാം  വേണ്ടെടുക്കണം എന്നഅതിയായ മോഹം. പേന കൈതോടുമ്പോള്‍ എങ്ങുനിന്നോ വരുന്ന വിറവല്‍ , എല്ലാം മനസനിദ്യം കൊണ്ട് മാറ്റിയെടുക്കെണ്ടതുണ്ട് , സര്‍വേശ്വരാ എല്ലെതിനും ഉള്ള ശക്തി തരണേ.............


Thursday, May 15, 2014

താളം തെറ്റിയ നിമിഷം



ആദ്യമായാണ് അവള്‍ എന്നോടിങ്ങനെയൊക്കെ

എന്നോട് ദേഷ്യപ്പെടുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ കണ്ടു അവളുടെ കണ്ണുകളില്‍ ഒരു തീ ഗോളം .
ഞാന്‍ തെറ്റുകാരന്‍ ആണ് , ഞാന്‍ ആന്‍ അവളെ നിര്‍ബന്ധിച്ച് അങ്ങനെ ചെയ്യിപ്പിച്ചത് , പക്ഷെ അവള്‍ ഒന്നോര്‍ത്തില്ല , അവസരങ്ങള്‍ ഒരുപാട് ഉണ്ടായിട്ടും ഒരിക്കല്‍ പോലും ഞാന്‍ അവളോട്‌ ദേഷ്യപെട്ടിട്ടില്ല , അവളുടെ കണ്ണുകളെ ഞാന്‍ നനയിപ്പിച്ചിട്ടില്ല,  ദേഷ്യം തോന്നിയപ്പോഴെല്ലാം ഞാന്‍ സ്നേഹിച്ചു ഒരുപാട് , ആ സ്നേഹം ദേഷ്യത്തെ നശിപ്പിച്ച് കളയാന്‍ ശക്തി ഉള്ളതായിരുന്നു ,
എന്നോട് “ഇല്ല” എന്ന് ഓരോ തവണ പറയുമ്പോഴും മനസ് പിടഞ്ഞു , കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞൊഴുകി , കയ്കള്‍ പതറി , ചുണ്ടുകള്‍ വിറച്ചു . അവളുടെ ചോദ്യങ്ങള്‍ക്ക് മറുപടി നല്കാന്‍ എനിക്ക് ആയില്ല , കാരണം എനിക് എല്ലാം താങ്ങാവുന്നതിലും അപ്പുറം ആയിരുന്നു ,
ഞാന്‍ അവളോട ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല വീണ്ടും കൂട്ട് കൂടുമ്പോഴും, അവള്‍ക് അറിയില്ല എന്റെ മനസ്സില്‍ എത്ര വലിയ മുറിവാണ്  ഉണ്ടായത് എന്ന് ,
എന്നിട്ടും ഞാന്‍ ചിരിച്ചു അവളുടെ മുന്‍പില്‍ , കാരണം എനിക്ക് സങ്കടം ആയി എന്ന് അവള്‍ അറിയുമ്പോള്‍,  അവള്‍ വിഷമിക്കും , അത് എനിക്ക് കണ്ട്നില്‍ക്കാന്‍ ആകില്ല, പാവം , അവള്‍ക്  അറിയില്ല ദേഷ്യം മനസിനെയും മനസിന്റെ സ്നേഹത്തെയും എത്രത്തോളം സ്വദീനിക്കുന്നു എന്ന്

Wednesday, May 8, 2013

മിസ്സ്‌ യു ഡിയര്‍ ......

 love you dear.....................................






ജീവിതത്തിലെ നിര്‍ണായക വഴിത്തിരിവില്‍ ആണ് ഇപ്പോള്‍ ഞാന്‍ നില്ക്കുന്നത്‌ . എന്തെന്നറിയാത്ത ഒരു പരിഭ്രമം എന്നെ വരിഞ്ഞു മുറുക്കുന്നു , ദിവസങ്ങളോളം ഇരുന്ന്‍ ആലോചിച്ചിട്ടും കാരണം തിരിച്ചറിയാന്‍ എനിക്കാവുന്നില്ല .
ഇങ്ങനെ ആദ്യമായാണ് മനസ്‌ എന്നെ വല്ലാതെ വീര്‍പ്മുട്ടിക്കുന്നത് , ഇത്രയും നാള്‍ എന്നോടൊപ്പം കളിചിരിക്ക് കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന അവള്‍ പോയതാണ് കാരണം എന്ന മാത്രം മനസ് സമ്മതിച്  തന്നില്ല  , മനസിനെ നിലയ്ക്ക് നിറുത്താന്‍ അവളുടെ തിരിച്ച വരവ് വരെ ഞാന്‍ കാത്തിരിക്കേണ്ടി വരുമോ?
ദിവസവും അല്‍പനേരം അവളുമായി സംസാരിക്കുമ്പോള്‍ അല്പം സമാധാനം ഉണ്ടാകുന്നു എന്നതാണ് വാസ്തവം , അത് കൂടി ഇല്ലായിരുന്നു എങ്കില്‍ ഞാന്‍ തകര്‍ന് പോയേനെ ,

പക്ഷെ ഇത്ര അവളെ മിസ്സ്‌ ചെയ്യാന്‍ അവള്‍എന്റെ ആരാ?
വെറും ഒരു ഫ്രണ്ട്നെ ഇത്രത്തോളം മിസ്സ്‌ ചെയ്യുമോ?
ബട്ട് അവള്‍ എന്റെ എല്ലാം എല്ലാം ആണ് എന്ന വാസ്തവം ഞാന്‍ തിരിച്ചറിയുന്നു ...



വിത്ത്‌ ലവ്

യുവര്‍ താന്തോന്നി ...

Thursday, February 7, 2013

coming soon.............

പഠനം പഠനം പഠനം ..................
അത് ഒഴിഞ്ഞ നേരം ഇല്ല ..............
പരീക്ഷകളുടെ പ്പൊടി പൂരം
എന്നാലോ അവസാനം റിസള്‍ട്ട്‌ വരുമ്പോഴോ
അപ്പൊഴാ  ആനയ്കും  മുട്ട ഇടാന്‍ കഴിവ് ഉണ്ട് എന്ന തിരിച്ച അറിയുന്നേ .........
എഞ്ചിനീയറിംഗ്  ഹോ ഇതൊരു മഹാ സംഭവം തന്നെ യട്ടോ
എന്നാലും എന്നെ തോല്പിക്കാന്‍ ഞാന്‍ സമ്മതിക്കോ
ഞാന്‍ ആരാ മോന്‍
ഇത് കീഴ്പെടുതീട്ടെ അടങ്ങു എന്നാ വാശിയിലാ
അത് കൊണ്ടാണ് ഇപ്പൊ ബ്ലോഗ്‌ ഇലോന്നും കാണാതെ .
i will come back soon